Door: Peter Smith
Alomvattende seksuele voorlichting (CSE)
Dit programma is bedoeld om kinderen te laten geloven dat seks voor het huwelijk prima is, en nog veel meer immorele zaken. In de eerste 4 dagen van de conferentie telde ik 43 positieve verwijzingen voor CSE door landengroepen, afzonderlijke landen VN-agentschappen en NGO's. Aan de andere kant spraken Rusland en Nigeria zich uit tegen CSE, evenals de landengroep Friends of the family.
Ik was bezorgd, maar op vrijdagmorgen hoorden we dat er geen overeenstemming was bereikt over het document en de voorzitter deelde donderdagavond om 22.20 uur een "chair's text" uit. Zo'n 22 moedige landen waren tegen dit document, met name tegen paragraaf OP16[1]. De balans was dus dat 55 landen wilden dat de voorzitterstekst werd aangenomen en 22 niet. De VN werkt met een consensus systeem, niet met een meerderheid van stemmen. Consensus betekent dat je het er allemaal mee eens bent.
Tot mijn opluchting trok de voorzitter zijn tekst in. Er was gejammer en tandengeknars onder de pro-abortus anti-gezins landen. Zoals ik altijd zeg, geen document is veel beter dan een slecht document van de VN.
Molensteenprijs
Terwijl ik luisterde naar alle leugens die verteld werden over CSE, gaf de Heere me het volgende vers:
Het is beter dat hij met een molensteen om zijn nek in zee wordt geworpen, dan dat hij een van deze kleintjes tot zonde brengt. Lucas 17:2
Dit jaar gaat de Molensteenprijs naar de Argentijnse Ambassadeur. Zij heeft meer dan enig ander land de CSE gepust, abortus gelegaliseerd, beweerde dat elke vorm van gezinscombinatie goed was en wilde niet dat artsen gewetensbezwaren tegen haar "wetenschappelijke ideeën" zouden claimen.
De prijs voor de Waarheid verteller
Dit jaar gaat de prijs naar Stefano van C-Fam die eenvoudigweg zei dat CSE niet werkt. Er was afschuw en ongeloof op de gezichten van de ambtenaren rond hem. Zie deze uitstekende toespraak van Dr. Thomas Sowell in dezelfde zin.
https://www.youtube.com/watch?v=t1JXZZmlgTI
Aan het eind van de bijeenkomst gaf Pakistan een scherpe repliek op de rijke landen die CSE pushten en niet geïnteresseerd waren in fundamentele zaken als het financieren van scholen voor arme kinderen.
Mijn eigen dochter ging 15 jaar geleden op missiereis naar Malawi, naar een school in Blantyre, waar elke leerling een klein notitieboekje en een potlood kreeg. De leraar had zelfs geen krijt om op het schoolbord te gebruiken. Dit werd geleverd door deze kleine groep Schotse christenen.
Er werd achter de schermen veel gelobbyd op deze bijeenkomst, en in het verleden over CSE. Er kwam een uitstekend resultaat, geen document.
[1] OP16 erkent de rechten, plichten en verantwoordelijkheden van ouders en andere personen die wettelijk verantwoordelijk zijn voor adolescenten om, op een wijze die strookt met de zich ontwikkelende capaciteiten van de adolescent, passende leiding en begeleiding te geven op het gebied van seksuele en reproductieve aangelegenheden, en dat landen ervoor moeten zorgen dat de programma's en attitudes van zorgverleners de toegang van adolescenten tot passende diensten en de informatie die zij nodig hebben, niet beperken, ook over seksueel overdraagbare aandoeningen en seksueel misbruik, en erkent tevens dat deze diensten daarbij, en om onder meer seksueel misbruik aan te pakken, het recht van adolescenten op privacy, vertrouwelijkheid, respect en geïnformeerde toestemming moeten waarborgen, met inachtneming van culturele waarden en religieuze overtuigingen, en dat landen in dit verband waar nodig wettelijke, bestuursrechtelijke en sociale belemmeringen voor voorlichting en zorg op het gebied van reproductieve gezondheid voor adolescenten moeten wegnemen;
Peter Smith vertegenwoordigt CCI bij de VN in New York