Lees het artikel 'STUDENTEN WOONDEN UNITED NATIONS SUMMIT BIJ' op de Hillsdale Collegian: https://hillsdalecollegian.com/2024/03/students-attend-united-nations-summit/
Verslagen van CCI United Nations Fellowship, 11-16 maart 2024
Aan de studenten werd het volgende gevraagd: Geef je mening over de VN, waarom conservatieven er wel of niet bij betrokken zouden moeten zijn, wat je hebt geleerd en hoe deze ervaring je heeft gevormd. Wat moeten andere jonge conservatieven weten over de VN?
Lees hier hun verhalen:
Theodore Madrid
De ervaring van de United Nations Fellowship bevestigde enerzijds mijn reeds bestaande zorgen over de VN en mijn scepsis over de legitimiteit van haar activiteiten, en gaf me anderzijds een geheel nieuwe waardering voor het werk dat daar wordt gedaan om de christelijke principes te bevorderen. Het wereldtoneel door organisaties als Christian Council International. Toen ik zag dat de CCI en andere organisaties zo vurig en bekwaam de meest schadelijke inspanningen van de ideologisch progressieve elementen van de VN tegenwerkten, kreeg ik een hernieuwde waardering en optimisme. Ik hoop dat meer conservatieven het werk dat wordt gedaan begrijpen en waar mogelijk meedoen om het te ondersteunen en aan te moedigen.
De VN worden overweldigd door radicale progressieve ideologie en opereren onder een agenda die in strijd is met de principes waar veel conservatieven voor staan. Zogenaamde ‘alomvattende seksuele voorlichting’, abortus en transgenderisme – om er maar een paar te noemen – behoren tot de meest centrale zorgen van de VN, die zij waar mogelijk proberen te verspreiden. Dit gebeurt maar al te vaak op een manier die bedrieglijk en zelfs ronduit manipulatief is. Vooral de ontwikkelingslanden lijden onder deze export van ideologie. Dit leidt ertoe dat veel conservatieven de organisatie en haar verwante entiteiten buiten beschouwing laten. Moeten we, aangezien het zo ver is gegaan dat het alleen maar schadelijk is voor de conservatieve zaak, de VN niet gewoon negeren? Hoe herkenbaar dit sentiment ook is, het feit blijft dat de VN over de hele wereld een enorme invloed uitoefent en een zeer concrete impact heeft, zowel in de ontwikkelingslanden als in landen als de VS. De kosten om hier geen oog voor te hebben zijn beslist groot.
De weinigen die weigeren de ernst van de situatie te negeren en liever hun tijd en talent opofferen om conservatieve christelijke principes bij de VN te vertegenwoordigen, zijn lovenswaardig omdat ze de leemte opvullen en zich engageren in het politieke proces waar er ook maar de minste reden lijkt te zijn voor optimisme en de grootste bedreiging om eenvoudigweg overweldigd te worden door de oppositie. Het was voor mij een voorrecht om het werk dat ze doen en de echte positieve impact die ze hebben beter te kunnen ervaren en begrijpen.
Dit laatste punt is het punt dat mij het meest opviel tijdens deze Fellowship. Conservatieven doen echt werk bij de VN en het heeft impact. Ook al zijn de omstandigheden verre van perfect en zijn de uiteindelijke doelen die we delen in deze context misschien niet onmiddellijk realiseerbaar, er is nog werk aan de winkel. Ik stel voor dat we dat werk vieren en ondersteunen op welke manier dan ook.
Shakira Jackson
De Verenigde Naties (VN) fungeren als een essentieel platform voor mondiale samenwerking en bieden landen een forum om urgente kwesties als klimaatverandering, armoede en conflicten aan te pakken. Als jonge christelijke conservatief was mijn betrokkenheid bij de VN eye-openend en leerzaam, waardoor mijn perspectieven werden uitgedaagd en mijn begrip van internationale zaken werd verbreed.
Conservatieven zouden om verschillende redenen betrokken moeten zijn bij de VN. Ten eerste biedt het een unieke kans om conservatieve principes op mondiale schaal te bevorderen, zoals soevereiniteit, vrije markten en individuele rechten. Door samen te werken met de VN kunnen conservatieven pleiten voor beleid dat deze principes bevordert en mondiale discussies en resultaten vormgeeft.
De VN bieden een platform om belangrijke kwesties aan te pakken die rechtstreeks van invloed zijn op conservatieve waarden, zoals nationale veiligheid en economische ontwikkeling. Door deel te nemen aan VN-discussies en onderhandelingen kunnen conservatieven ervoor zorgen dat deze kwesties worden aangepakt op een manier die aansluit bij hun waarden en prioriteiten.
Mijn ervaring met deze fellowship bij de VN heeft mij geleerd hoe belangrijk dialoog en diplomatie zijn bij het aanpakken van complexe mondiale uitdagingen. Ik heb geleerd dat effectieve diplomatie geduld, doorzettingsvermogen en de bereidheid vereist om naar verschillende perspectieven te luisteren. Deze vaardigheden zijn van onschatbare waarde voor iedereen die een verschil wil maken in de wereld, ongeacht zijn politieke overtuiging.
Bovendien heeft mijn betrokkenheid bij de VN mij geholpen de onderlinge verbondenheid van de wereld en de noodzaak van samenwerking tussen landen te waarderen. Hoewel conservatieven misschien legitieme zorgen hebben over de effectiviteit en verantwoordingsplicht van de VN, geloof ik dat betrokkenheid en hervormingen van binnenuit productiever zijn dan isolationisme.
Tegen andere jonge conservatieven wil ik benadrukken hoe belangrijk het is om geïnformeerd en betrokken te zijn bij internationale kwesties. De VN spelen een belangrijke rol bij het vormgeven van mondiaal beleid dat gevolgen kan hebben voor de Verenigde Staten en hun bondgenoten. Door deel te nemen aan VN-activiteiten, deze fellowship en discussies kunnen jonge conservatieven ervoor zorgen dat hun stem wordt gehoord en dat hun waarden op het wereldtoneel worden vertegenwoordigd.
De Verenigde Naties (VN) vormen een baken van hoop voor mondiale samenwerking en bieden een platform waar landen samenkomen om de meest urgente uitdagingen van de wereld aan te pakken. Conservatieven moeten de VN omarmen als een forum om hun waarden op mondiale schaal te verdedigen. Het biedt een unieke kans om te pleiten voor principes als nationale soevereiniteit, vrije markten en individuele vrijheden, en om mondiaal beleid vorm te geven dat aansluit bij conservatieve idealen. Door samen te werken met de VN kunnen conservatieven ervoor zorgen dat hun stem wordt gehoord in discussies die van invloed zijn op de toekomst van de wereld.
Mijn mede-jonge conservatieven wil ik dringend verzoeken de kans te grijpen om met de VN in zee te gaan. Het is een platform waar uw stem een verschil kan maken en mondiaal beleid vorm kan geven in lijn met conservatieve waarden. Door geïnformeerd, proactief en betrokken te zijn, kunnen we ervoor zorgen dat conservatieve principes voorop lopen in de mondiale besluitvorming, waardoor de weg wordt vrijgemaakt voor een welvarendere en veiligere toekomst voor iedereen.
Mijn ervaring met de VN is een bepalend hoofdstuk in mijn leven geweest en heeft mijn kijk op internationale zaken en de rol van de Verenigde Staten in de wereld gevormd. Hoewel de VN misschien niet perfect is, blijft zij een essentieel forum voor mondiale samenwerking en biedt zij een platform waar landen samen kunnen komen om gemeenschappelijke uitdagingen aan te pakken. Als jonge conservatieven hebben we de verantwoordelijkheid om samen te werken met de VN en ervoor te zorgen dat onze waarden en prioriteiten op het wereldtoneel vertegenwoordigd worden.
Mateo Guillamont
Ik ben diep dankbaar voor de onschatbare ervaring die ik heb opgedaan via de United Nations Fellowship, georganiseerd door Christian Council International. De fellowship gaf mij een insiderperspectief op de mechanismen en structuur van de Verenigde Naties (VN), waardoor ik me op een diepgaand verrijkende manier kon verdiepen in de complexiteit van de internationale politiek.
De hele week waren de sprekers, panels en evenementen die door de CCI werden georganiseerd of mede-georganiseerd, intellectueel stimulerend. Elke sessie gaf een uniek inzicht in de huidige internationale problemen rond vrouwenrechten en het gezin. Ik prijs vooral de CCI-medewerkers voor hun werk. Hun onwankelbare toewijding om God in het middelpunt van hun werk te plaatsen was werkelijk inspirerend en voegde een diepgaande dimensie toe aan onze discussies.
Te midden van de vaak hectische en dynamische VN-sessies vond ik het CCI-schema opmerkelijk goed georganiseerd en actueel, maar toch flexibel genoeg om aan individuele voorkeuren tegemoet te komen. Ik was onder de indruk van de breedte van de standpunten en het kaliber van de sprekers waaraan CCI ons actief blootstelde. Het besloten publiek met gewaardeerde sprekers, waaronder degenen die doorgaans grote menigten toespreken, onderstreepte de gerespecteerde reputatie van CCI binnen de internationale politiek. Voor deelnemers aan het programma leidde de mogelijkheid om in een intieme setting rechtstreeks met internationale beleidsexperts in contact te komen, tot openhartige gesprekken en vruchtbare netwerkmogelijkheden.
Een hoogtepunt was de privésessie met veteraan VN-bureaucraat Abraham Joseph. Zijn inzichten in het perspectief en de overtuigingen die VN-functionarissen leiden, zorgden voor een informatieve context, waardoor we onze vooropgezette ideeën over de VN konden herzien en bevestigen. Het samenwerken met geloofwaardige bronnen zoals de heer Joseph hielp de kloof tussen theorie en praktijk te overbruggen, waardoor ons begrip van de dynamiek binnen de VN werd verrijkt.
Kortom, de ervaringen, herinneringen, vriendschappen en kennis die ik heb opgedaan door de fellowship van CCI zullen mij ongetwijfeld de rest van mijn leven bijblijven. Bovendien heeft deze ervaring mijn perceptie van de VN getransformeerd van een abstracte entiteit naar een instelling die conservatieve leiders effectief kunnen benutten om beleidsdoelen na te streven.
Ik beveel de CCI fellowship van harte aan aan iedereen die gepassioneerd is door mondiale hedendaagse conservatieve beleidsinspanningen. Het is een transformatieve ervaring die ongeëvenaarde inzichten biedt in de wereld van de internationale politiek.
Nogmaals bedankt voor deze opmerkelijke kans.
Mateo Guillamont
Florida International University, Politieke Wetenschappen en Filosofie
Rachel Schroder
Conservatieven prediken voortdurend over het belang van subsidiariteit. Volgens dit principe moet sociale verandering voortkomen uit het laagst mogelijke gezagsniveau. Een vader zou bijvoorbeeld meer invloed op zijn eigen gezin moeten hebben dan zijn stadsbestuur, dat op zijn beurt meer invloed op zijn gezin zou moeten hebben dan zijn staat of natie. De grondgedachte hiervan is dat hoe dichter een autoriteit staat bij degenen onder haar hoede, des te beter zij in staat zal zijn hun behoeften te kennen, persoonlijke belangstelling te tonen voor het oplossen ervan, en dit met de minste overheadverspilling. Deze lokale bestuursstructuur is weliswaar ideaal, maar verlamt veel goedbedoelende leiders van politiek rechts ervan om cruciale gevechten op internationaal niveau aan te gaan. Als subsidiariteit de regel is, moet de internationale politiek tenslotte crimineel zijn.
We moeten een nieuwe coalitie vormen van jonge conservatieve leiders die zich willen inzetten voor de verdediging van de christelijke waarden in de wereld waarin we leven – een wereld die wordt geregeerd door een grote overheid. De Christian Council International Fellowship, onder leiding van Henk Jan Van Schothorst en Mark den Hollander, deed precies dit toen ze een groep van ongeveer tien universiteits- en masterstudenten naar New York City brachten voor een week lang internationaal beleidsonderwijs en onderdompeling in de Verenigde Staten. Hoofdkwartier van de naties. Ik had het geluk een van deze studenten te zijn. Het evenement dat we bijwoonden, de 68e Commissie voor de Status van Vrouwen, concentreerde zich op “het versnellen van de verwezenlijking van gendergelijkheid en de empowerment van alle vrouwen en meisjes door armoede aan te pakken en instellingen en financiering te versterken met een genderperspectief.”
Door het bijwonen van officiële procedures bij de VN, rondetafelgesprekken en lezingen leerde onze groep over de subtiele tactieken die machtige landen hanteren om hun progressieve agenda’s in arme landen onder druk te zetten. Het ‘genderperspectief’ is bijvoorbeeld grammaticaal vaag, waardoor kritiek strategisch wordt ontweken. Onder de vriendelijke taalkundige omslag bevinden zich echter pagina's na pagina's met radicaal beleid om sekseverschillen uit de kindersekscurricula in ontwikkelingslanden en over de hele wereld uit te wissen, aan te dringen op de legalisering van genitale verminkingsoperaties bij volwassenen en kinderen, en een dierlijke opvatting van geweld te verspreiden. seksualiteit door basisschoolkinderen te leren dat elke vorm van seksuele activiteit even moreel is. Ontwikkelingslanden worden onder druk gezet om de doelstellingen van de VN te aanvaarden, zodat ze de broodnodige steun kunnen krijgen van rijke landen als de VS.
Als we niets doen, zal deze gevaarlijke trend zich voortzetten. We hebben meer conservatieven nodig die zich met de internationale politiek bezighouden. Als studenten kunnen we onze eerste stappen zetten door onze stem te verheffen op VN-bijeenkomsten tijdens vraag- en antwoordmogelijkheden, en door met afgevaardigden te praten over de misleidende juridische taal van de VN als we ze tegenkomen in de gangen van het hoofdkantoor. Misschien worden sommigen van ons internationale beleidsexperts, VN-lobbyisten, afgevaardigden of zelfs diplomaten. Christian Council International opende de deur.
Malia Thibado
Voordat ik de Verenigde Naties persoonlijk zag, leek het altijd een onnodig en niet-bindend, strikt wetgevend orgaan. Hoewel ik wist dat het een bepaald doel moest dienen, had ik nog nooit enige vorm van VN-wetgeving gezien, zowel op sociaal gebied als op het gebied van de veiligheid. Door nevenevenementen en de plenaire raadsvergadering bij te wonen, hoorde ik over de ingrijpende sociale hervormingen van de VN die zij in meerdere landen op alle continenten hadden doorgevoerd. Deze hervormingen, gepresenteerd door de VN en haar vertegenwoordigers, leken stappen in de richting van een minder uitbuitende en gezondere wereld. De conferentie van de Commission on the Status of Women and Family, die werd georganiseerd en bijgewoond door meerdere christelijke en conservatieve groepen, schetste echter een beeldender beeld van deze hervormingen dan mogelijk zou zijn via de bedrieglijk geformuleerde en tegenstrijdige ideeën die op CSW 68 werden gepresenteerd.
Omdat ik van een conservatieve universiteit kwam, ervoer ik een soort cultuurschok bij de VN. Mijn mede-conservatieve christenen en ik waren duidelijk in de minderheid; De nevenevenementen van de VN zaten boordevol individuen die klapten en juichten bij de woorden van de spreker, duidelijk voorstander van het universaliseren van de gezondheidszorg, het blootstellen van kinderen aan seksuele inhoud voor ‘educatieve doeleinden’ en het creëren van exacte gelijkheid van resultaten voor alle ogenschijnlijk machtige banen.
Het discours is het medium voor gelijkheid. De heersende ideologie die door West-Europese en Amerikaanse landen bij de VN werd gepusht, weerspiegelde geen openheid van geest of vrijheid van meningsuiting; Kenmerken die ironisch waren, aangezien dit de VN-lidstaten zijn die het liberalisme het meest aanprijzen. Het debat voelt gesloten vanwege het gecontroleerde verhaal: als je het niet eens bent met het universeel maken van de gezondheidszorg, moet je vrouwen, weduwen, kinderen en gehandicapten haten. Het Westen heeft zijn standpunt stevig verankerd en probeert andere lidstaten te dwingen zich te conformeren, een ironische echo van het imperiale kolonialisme waartegen zij beweren te vechten.
Conservatieven kunnen de VN niet negeren. In Amerika zien we misschien niet openlijk de resultaten van de VN-interventie, maar dat komt doordat de Amerikaanse regering deze ideeën in eigen land al voorstelt en propageert. Internationaal woedt de strijd om de bescherming van vrouwen en kinderen nog steeds. De VN hebben deze zaak ondermijnd door heimelijk te pleiten voor radicaal individualisme, misandristische ongelijkheid en veronachtzaming van de fundamentele gezinsstructuur. Ze proberen de toekomst voor de jongere generaties vorm te geven; ze moeten die van de jongere generaties zien. Jonge conservatieven moeten de fundamenten van onze principes onthouden en serieus overwegen hoe verachtelijk de wereldse agenda is. Als er zoveel luidruchtige NGO’s aan de linkerkant zijn, waarom zwijgt de conservatieve kant dan? Diplomaten worden blootgesteld aan het valse verhaal dat vrijwel iedereen voorstander is van liberale hervormingen. Ze worden beschermd tegen lobbywerk door de conservatieve oppositie door de afwijzende benadering van de conservatieven jegens internationale bestuursorganen.
Door het bijwonen van de CSW 68-conferentie werd ik blootgesteld aan het drastische verschil in principes dat door de ontvangende westerse landen werd gepresenteerd vergeleken met mijn eigen kennis. Ik hoorde welke afschuwelijke acties de VN al heeft ondernomen om de jeugd van Afrika te corrumperen en de wereldwijde toegang tot abortus te bevorderen. Ik heb zoveel geleerd dat ik klaar ben om te integreren in mijn toekomstige benadering van zowel de binnenlandse als de internationale politiek: kritisch denken, principiële benaderingen en probleemoplossing.
Bradley Haley
Toen ik door de gangen van het hoofdkwartier van de Verenigde Naties liep en sessies bijwoonde met leiders van over de hele wereld, viel het op hoe vrijmoedig zij hun overtuigingen verkondigden. Met oprechte overtuiging bespraken zij de noodzaak van het uitbreiden van de toegang tot ‘reproductieve gezondheidszorg’ en de problemen van ‘onbetaald zorgwerk’. Het was oogverblindend om te zien hoe deze wereldleiders onvoorwaardelijk geloven in de goedheid van abortus en de noodzaak om moeders het huis te laten verlaten om te gaan werken.
Conservatieven moeten zich bewust worden van de realiteit van de strijd die op het wereldtoneel plaatsvindt. Degenen die in de heiligheid van het leven geloven en het instituut van het gezin steunen, moeten de omvang van de krachten waar we mee te maken hebben, beseffen. Mijn verblijf bij de Verenigde Naties heeft mijn overtuiging verder verdiept dat de strijd voor pro-life en pro-gezinswaarden niet een strijd is die alleen met rationele argumenten kan worden gewonnen. Degenen die de Verenigde Naties leiden, leven hun waarden na. Leven wij onze waarden?
Tijdens hun deelname aan deze fellowship met Christian Council International leerde onze groep over de mate waarin de VN alomvattende seksuele voorlichting in Afrika en andere ontwikkelingsdelen van de wereld stimuleert. De Europese Unie, de Verenigde Naties en Planned Parenthood bundelen allemaal hun krachten om de geest en ziel van kinderen over de hele wereld vorm te geven. Ze hebben een seksuele ethiek waar ze zich volledig voor inzetten en waarvoor ze bereid zijn zich op te offeren. Delen wij als conservatieven die overtuiging over onze eigen ethiek?
We leerden ook over de mondiale drang naar toegang tot abortus. De International Planned Parenthood Foundation strekt haar tentakels over de hele wereld uit om de toegang tot abortus naar alle uithoeken van de aarde te brengen. De Wereldgezondheidsorganisatie is ook diep verweven met deze inspanning. Degenen die het mondiale streven naar toegang tot abortus leiden, hebben een bijna religieuze eerbied voor het zogenaamde ‘mensenrecht’ op abortus. Ze hebben een visie op hoe de mensheid gewaardeerd en behandeld moet worden. Hebben wij als conservatieven een robuuste visie op hoe de mensheid het beste kan worden geordend?
Deze ervaring bij de Verenigde Naties heeft mij vooral geleerd dat het naleven van onze waarden een daad van rebellie is. Als we een kans willen maken om de mondiale strijd om het leven en om het gezin te winnen, begint dat met het feit dat ieder van ons een leven leidt dat om deze dingen draait. De manier waarop we ons leven leiden is de grootste vorm van rebellie tegen deze mondiale drang om het gezin, de vrijheid en het leven zelf te ondermijnen. We hebben zeker meer mensen zoals Henk Jan van Schothorst nodig die rechtstreeks naar de Verenigde Naties en andere mondiale instanties gaan om voor deze principes te pleiten. Toen ik echter in de loop van de fellowship contact had met de heer van Schothorst, zei hij meerdere keren dat hij zou doen wat hij doet als zijn kinderen de enigen op aarde waren. We hebben meer mensen nodig, meneer van Schothorst, die allebei hun waarden naleven en vervolgens gaan vechten om ze te verdedigen.
Conservatieven moeten eerlijk zijn over de omvang van de vijanden waarmee we worden geconfronteerd, maar we kunnen ook moed putten uit de kracht van het naleven van onze waarden. In eerste instantie is het beangstigend om te denken dat deze wereldmachten de dingen haten die ons het meest dierbaar zijn. Het besef dat we machtige vijanden hebben, geeft echter een grote betekenis aan ons dagelijks leven. Moederschap, het beschermen van onschuldige levens en het bieden van goed onderwijs zijn ogenschijnlijk gewone onderdelen van het menselijk leven, maar in de wereld waarin we leven zijn het daden van rebellie. We moeten in opstand komen met ons leven.
Olivia Hajicek
Voordat ik me aanmeldde voor de United Nations Fellowship, wist ik drie dingen over de VN: het was kwaadaardig, het had invloed, en ik had er geen controle over.
Ik wist dat de VN-agenda’s mijn staats- en lokale politiek beïnvloedden, maar ik dacht niet dat christenen de VN konden beïnvloeden. Ik richtte mijn aandacht op Indiana en negeerde nationale en internationale zaken. Ik heb zelfs een artikel geschreven voor mijn cursus Geavanceerd Schrijven, waarin ik betoogde dat conservatieven zich moeten concentreren op de staats- en lokale politiek.
Toen Mark Den Hollander na die les naar me toe kwam en zei dat ik me moest aanmelden voor de UN Fellowship, begreep ik het niet. Had hij niet net mijn argument gelezen tegen het verspillen van onze energie daaraan? Toen hij zei dat ik het geweldig zou vinden, was ik niet helemaal overtuigd. Aan de andere kant was een week in New York te leuk om te laten liggen, en het was de kans van je leven om de VN van binnenuit te zien.
We waren in New York voor de 68e Commissie over de Status van Vrouwen, die beter de Commissie over de Status van het Forceren van de Seksuele Agenda van de VN aan de wereld zou kunnen heten. Status: het gaat best goed. Uitgebreide seksuele voorlichting. Abortus. Het stond allemaal in de resolutie die ze overwogen.
Dat verbaasde mij niet. Ik wist dat dit was wat de VN wilden. Wat ik niet wist, was dat de meeste landen die op CSW68 vertegenwoordigd waren, die dingen niet wilden. En de VN wilden unanieme instemming.
Ik heb geleerd dat de VN, ondanks de economische en politieke macht, vaak zijn zin krijgt via bedrog – of ‘constructieve ambiguïteit’. Gebruik nu een woord en definieer het later. Wat het natuurlijk nog erger maakt, is dat de resoluties in het Engels zijn, wat in veel gevallen niet de eerste taal van de afgevaardigden is.
Maar als mensen wisten wat deze resoluties betekenden, zouden velen zich ertegen verzetten. Nee zeggen zou voor sommige landen duur en misschien onmogelijk zijn, maar één afwijkende stem zou de hele zaak kunnen doen instorten. De macht van de VN was onzekerder dan ik had gedacht. Als mensen de waarheid maar wisten.
Een paar maanden geleden zou ik u hebben verteld dat een christelijke organisatie die de besluiten van de VN zou beïnvloeden onmogelijk was, maar het horen van de verhalen van de heer Van Schothorst herinnerde mij eraan dat alles mogelijk is bij God, en dat Christus ook zijn ambassadeurs bij de VN heeft. Op internationaal niveau kan alleen al het vertellen van de waarheid de wereld veranderen.
Ik besefte ook dat Gods kinderen zich moeten bekommeren om wat er bij de VN gebeurt. De kwaadaardige agenda die zij propageren, gedijt op leugens, en hoe meer mensen de waarheid kennen, hoe beter.
Sinds ik terug ben, heb ik elke "Hoe was de voorjaarsvakantie?" als een kans om mijn vrienden te vertellen wat ik heb geleerd. Ja, de VN zijn slecht. Ja, het is invloedrijk. Maar God heeft de controle, en hij is aan het werk – zelfs in de Verenigde Naties.
John C. Peluso
Als politiek actieve conservatief was het bijwonen van de Commissie over de Status van Vrouwen een eye-opener. De meest controversiële culturele kwesties van onze tijd – ongepaste seksuele voorlichting, pro-abortuszorg, transgenderoperaties, het uithollen van ouderlijke rechten – worden geïmplementeerd binnen de internationale bovenbouw van de Verenigde Naties. Deze niet-gekozen bureaucratie giet haar antichristelijke en antifamiliale wereldbeeld in dubbelzinnig juridisch jargon, wikkelt het in een aangename buiging en presenteert het als een geschenk aan de rest van de wereld. Dit is het kolonialisme van radicaal secularisme dat vlak onder onze neus wordt gepromoot en geïnstitutionaliseerd.
De christelijke beweging staat traditioneel sceptisch tegenover de rol die regeringen zouden moeten spelen in de beoefening van het geloof. In een ideale wereld zouden we helemaal geen rekening hoeven te houden met de staat. Toch is deze wereld gevallen en de vrijheid om in het openbaar te praktiseren, onze bewuste bezwaren te respecteren en onze kinderen onze waarden te leren, is essentieel voor de opbouw van het Koninkrijk van God.
De dochterondernemingen van de Verenigde Naties zijn van mening dat je leven iets is waar zij het recht (en zelfs de plicht) in hebben om zich ermee te bemoeien. Ik zag de noodzaak in om deze mensen te dienen en dat de kerk ambassadeurs voor Christus zou hebben in de hallen van de macht.
Apathie en onwetendheid zijn hoe het kwaad wint. Juist omdat er generaties christenen zijn geweest die dachten dat tolerante, mooie woorden tegenover het geïnstitutionaliseerde kwaad voldoende waren, hebben we nu internationale organisaties die vijandig staan tegenover de christelijke grondslag van hun eigen waarden.
We moeten een stap verder gaan. We moeten de VN laten zien dat de kerk niet zwak en terugtrekkend is, maar krachtig en dapper. Het grootste deel van de wereld gelooft in gezinswaarden en verwerpt wat deze bureaucratie via de wet probeert binnen te smokkelen. We moeten hun valse perceptie van consensus veranderen.
In deze taalstrijd is zwijgen de enige zekere manier om te verliezen. Iedereen, vooral jongeren en studenten, kan de enige stem horen die de voortgang van het kwaad onderdrukt. Ik moedig iedereen aan om zelf te zien waar de wereld naartoe gaat. De toekomst ziet er somber uit als we ons nu niet uitspreken. Ik weet dat ik veroordeeld ben om te handelen en ik bid dat anderen dat ook zullen zijn.
Alex Mooney
Totdat ik deze week de United Nations Fellowship met Christian Council International (CCI) bijwoonde, geloofde ik in de algemene conservatieve misvatting dat de VN in wezen irrelevant zijn in de internationale en binnenlandse politiek. Nu heb ik een nieuw ontstoken passie voor het verdedigen van het leven, het gezin en de vrijheid bij de VN.
Het observeren van de werking van de VN was een essentieel onderdeel van mijn ervaring. De complexe structuur en werking van de VN maakten het aanvankelijk lastig, maar door de training van de CCI en mijn betrokkenheid werd ik er door geraakt. Ik begon de eerste dag al vroeg aan de nevenevenementen, te beginnen met een evenement over de gevolgen van conflicten voor vrouwen en meisjes. Vertegenwoordigers van Oekraïne, Qatar, Turkije, Palestina en anderen spraken. De tijd beperkte de discussie tot snelle gespreksonderwerpen. Het leek minder ‘dingen gedaan krijgen’ te zijn en meer zoeken naar perceptie. Dit bleek te gelden voor alle side-events die ik bijwoonde. Ik heb ook een vergadering van de Algemene Vergadering bijgewoond waar er een wat inhoudelijker discussie leek te zijn. De ideologieën van veel landen op deze bijeenkomsten waren tegen die van de CCI, wat mij niet verbaasde. Ik was verrast hoe vaak we overeenstemming bereikten over de standpunten van bepaalde landen. Het vinden van deze gemeenschappelijke basis is van cruciaal belang omdat de machtigste landen een progressieve agenda nastreven. De enige manier om te vechten voor het leven, het gezin en de vrijheid is een verenigd front tegen die agenda. Deze week heb ik geleerd hoe je dat kunt bereiken binnen de complexe VN-structuur.
Deze ervaring heeft mij de noodzaak laten zien om de progressieve agenda van de VN in te zetten. Tijdens evenementen georganiseerd door het Centrum voor Gezin en Mensenrechten leerde ik hoe de VN de wereld beïnvloedt. Het beïnvloedt hulpprogramma's, beïnvloedt de perceptie van naties en vestigt gewoonterecht. Ik heb vooral geleerd hoe de VN seksuele agenda’s doordringt via haar hulpprogramma’s en verschillende begeleidingsdocumenten. De manier waarop dit meestal wordt gedaan, is door middel van het bewapenen van taal. Dubbelzinnige en verschuivende termen als ‘gendermainstreaming’, ‘reproductieve gezondheid’ en ‘alomvattende seksuele voorlichting’ worden gebruikt, zodat landen resoluties kunnen ondertekenen zonder verborgen agenda’s te ontdekken. Veel landen zouden de seksuele agenda verwerpen als ze wisten hoe deze gepusht werd. Deze week zag ik hoe de CCI en gelijkgestemde organisaties afgevaardigden over deze kwesties informeerden. Ik zag VN-handleidingen voor leraren met zeer expliciete inhoud voor jonge kinderen. Ik las voorgestelde overeenkomsten die investeringen baseerden op de naleving van progressieve agenda's. De VN hebben zeker een grote invloed in de wereld, vooral in armere landen. Hoewel de VN een kracht ten goede kunnen zijn, moeten de huidige sociale agenda's worden bestreden.
Te midden van alle intense bijeenkomsten heeft het bijwonen van deze commissie aangetoond dat verbindingen ertoe doen. Netwerken is een groot onderdeel van het werken bij de VN. Mensen ontmoeten op de CCI-fellowship en in andere organisaties was het beste deel van mijn ervaring. Ik heb verrassend veel strijders voor conservatieve principes ontmoet, maar er zijn er nog veel meer nodig bij de VN. Dit inspireert mij om serieus na te denken over een carrière bij de VN. Ik ben CCI zeer dankbaar voor het mogelijk maken van deze kans.
Yaozhu (Charlie) Cheng
Zoals altijd beschouw ik de VN als een geweldige organisatie in de zin dat zij een platform biedt voor communicatie en culturele uitwisseling. Het is ook een geweldige plek voor ontwikkelde landen om de ontwikkelingslanden op vele manieren te helpen. Het is in wezen een organisatie die is opgericht voor goede doeleinden. Men moet echter het gevaar onderkennen van de liberale ideeën die de westerse landen aan de derdewereldlanden proberen op te dringen. Wat hun bedoelingen ook mogen zijn, wat ze promoten is duidelijk niet in overeenstemming met de conservatieve waarden.
Het is begrijpelijk dat de conservatieven het idee van een Verenigde Naties nooit echt hebben gewaardeerd, en daarom hebben ze nooit de moeite genomen om er enige moeite voor te doen. Voor hen heeft deze organisatie geen echt doel en moet voorgoed worden afgeschaft. Het is echter duidelijk dat de VN nog een tijdje zullen blijven, en de conservatieven moeten beseffen hoe effectief perceptie is in haar vermogen om de wereldbeelden van mensen vorm te geven. Adolf Hitlers minister van propaganda, Joseph Goebbels, zei ooit: “Het zou niet onmogelijk zijn om met voldoende herhaling en een psychologisch begrip van de betrokken mensen te bewijzen dat een vierkant in feite een cirkel is. Het zijn slechts woorden, en woorden kunnen worden gekneed totdat ze ideeën omhullen en vermommen.” Wanneer de VN haar invloed uitoefenen door de derdewereldlanden herhaaldelijk over de liberale waarden te vertellen, is het slechts een kwestie van tijd voordat men het er algemeen over eens is dat die waarden eenvoudigweg waar zijn. Perceptie is realiteit.
De VN is in wezen een goede organisatie die is opgericht om de mensenrechten te bevorderen. Als conservatieven moeten we actief zijn in dergelijke organisaties om aan de wereld te promoten wat wij beschouwen als echte rechten voor mensen.
