Door Sylvia Mesesi
De afgelopen drie maanden waren niet alleen druk voor Christian Council International (CCI), maar ook voor andere internationale organisaties. Veel belangrijke internationale documenten werden besproken en aangenomen. Het was vooral een cruciale tijd voor twee grote internationale documenten die de afgelopen twee jaar de krantenkoppen haalden.
Dat deze documenten, het Pact voor de Toekomst en het Pandemieakkoord, zo lang in het nieuws stonden, is niet zonder reden. Veel bepalingen hadden ernstige negatieve gevolgen voor de wereldsoevereiniteit en de christelijke waarden.
Pandemische overeenkomst
Het pandemische akkoord was de afgelopen drie maanden een van de belangrijkste kwesties voor de CCI. Met verschillende gelijkgestemde organisaties werden wekelijkse bijeenkomsten georganiseerd om te bepalen hoe het bewustzijn onder staatsvertegenwoordigers kan worden vergroot. Bij de Wereldgezondheidsorganisatie zijn verschillende projecten opgezet om het leven, het gezin en de vrijheid te beschermen.
De overeenkomst zelf is opgesteld door de WHO om de wereld beter voor te bereiden op toekomstige pandemieën. In de afgelopen drie maanden hebben enkele cruciale onderhandelingen plaatsgevonden die de koers van deze overeenkomst een nieuwe wending hebben gegeven. Mpox, Amerikaanse verkiezingen en een groeiend wantrouwen in de macht van de WHO resulteerden allemaal in een versnelling van het akkoord. Alleen op die manier kan de WHO het document finaliseren.
Door deze versnelling bleven veel belangrijke kwesties onopgemerkt door vertegenwoordigers. De mechanismen die door de overeenkomst zijn ingevoerd, waaronder een sterkere WHO die bepaalt wanneer er een pandemie is en hoe landen daarop moeten reageren, moeten worden aangepakt. Veel van de aanbevelingen omvatten vaccinmandaten, reisbeperkingen en ander beleid dat de persoonlijke vrijheid schendt.
Ook de mogelijkheid dat de WHO bepaalt welke gezondheidsproducten relevant zijn, is zeer zorgwekkend. Vooral omdat abortuspakketten en -diensten onrechtmatig als ‘relevante gezondheidsproducten’ kunnen worden bestempeld.
Als er niets verandert, kan dit allemaal in minder dan twee jaar werkelijkheid worden. De CCI werkt daarom de klok rond en houdt alle updates nauwlettend in de gaten om deze zorgen weg te nemen. Er is ook gewerkt aan bewustmaking van beleidsmakers en ondersteuning van hen om te pleiten voor verandering, en dit zal worden voortgezet.
Pact voor de toekomst
Het afgelopen kwartaal was ook cruciaal voor het ‘Pact voor de Toekomst’, een ander document dat praktisch juridisch bindend is en als hoofddoel heeft de soevereiniteit van staten te heroriënteren. Het enige verschil is echter dat dit document al is aangenomen en dus invloed zal hebben op het wereldbeleid.
Het doel van het Pact was om de verplichtingen van de Verenigde Naties en alle lidstaten voor de toekomst beter voor te bereiden en weer te geven. Het feit dat dit document een onbeperkte roep om maakbaarheid weerspiegelt en niet concreet op de belangrijke rol van religie ingaat, zijn enkele van de vele problemen.
De belangrijkste kwestie in dit document is echter vergelijkbaar met die in de Pandemieovereenkomst, omdat het gaat om het opzetten van nieuwe mechanismen die inbreuk kunnen maken op de soevereiniteit. Dit betekent dat, opnieuw, ongekozen en niet-transparante systemen van de Verenigde Naties soevereiniteit van lidstaten kunnen wegnemen.
Dit was specifiek zichtbaar in het feit dat het Pact opriep om de Secretaris-Generaal nieuwe bevoegdheden te geven om een wereldwijde reactie op een wereldwijde schok te coördineren. Deze schokken omvatten klimaatrampen, oorlogen en financiële recessies. Met dit nieuwe mandaat zijn het de Verenigde Naties die de reacties op deze schokken kunnen coördineren en het 'multilaterale systeem', zoals ze het zelf noemen, kunnen heroriënteren. De soevereiniteit van staten wordt opnieuw ondermijnd in deze aanpak, omdat het de secretaris-generaal zal zijn die in contact treedt met relevante belanghebbenden om op de schok te reageren.
De nieuwe censuurmechanismen om zogenaamde misinformatie en desinformatie aan te pakken, de promotie van digitale ID's en andere nauwe terugkoppelingsmechanismen van de Verenigde Naties naar de lidstaten zijn andere manieren waarop de Verenigde Naties de nationale en persoonlijke soevereiniteit schenden. Deze mechanismen kunnen ook worden gebruikt om lidstaten onder druk te zetten om de “aanbevelingen” van de Verenigde Naties op te volgen.
Gelukkig werd een deel van de tekst afgezwakt, hoewel het kantje boord was. De Verenigde Naties probeerden het Pact aan te nemen via een stille procedure waarbij geen duidelijk inzicht werd gegeven in het Pact zelf, de amendementen en de standpunten van de staten. Inspreken was daarom moeilijk. Gelukkig kon CCI een online statement geven over verschillende gezins- en vrijheidsschendende artikelen en zo mee helpen om op wereldschaal voor dit onderwerp op te komen.
Conclusie
Kort gezegd waren de afgelopen drie maanden niet alleen cruciaal voor de Verenigde Naties, maar ook voor Christian Council International. Hoewel de Verenigde Naties nog steeds een aantal legitieme doelen nastreeft, zijn we zeer bezorgd dat dergelijke procedures en documenten in de nabije toekomst vaker kunnen voorkomen.
Sylvia Mesesi is CCI Beleidsmedewerker Afrika