Door John Van Der Brink
Dat is nu allemaal radicaal veranderd. Het gebed op openbare scholen is verboden, de Bijbel heeft zijn plaats verloren en alle principes of waarden die worden gepromoot mogen niet verwijzen naar de Bijbel als basis. In plaats daarvan worden allerlei onchristelijke en antichristelijke standpunten gepromoot.
De kwaliteit van het onderwijs in Amerika is ook radicaal veranderd. Ooit waren Amerikaanse scholen het toonbeeld van kwaliteit. Onze scholen waren vooruitstrevend vergeleken met die in andere landen. Nu staan onze lagere en middelbare scholen op de 25e plaats vergeleken met andere geïndustrialiseerde landen. En dat terwijl we tienduizenden dollars per jaar per kind aan onderwijs uitgeven.
In de 20e eeuw reageerden ouders in veel gemeenschappen verontrust. Ze maakten zich steeds meer zorgen over de veranderingen en de kwaliteit van het onderwijs op openbare scholen. Uiteindelijk voelden ze zich gedwongen om hun kinderen van openbare scholen terug te trekken. Ze begonnen hun eigen christelijke of privéscholen om te proberen vast te houden aan de waarden en kwaliteit van vroeger. En de enige manier waarop ze dat konden doen, was door er met hun eigen geld voor te betalen.
Openbare scholen financieren
Dit veranderde niets aan hun verplichting om te betalen voor openbaar onderwijs! De financiering van openbare scholen volgt hetzelfde patroon als voor de radicale veranderingen. Een groot deel van de kosten van openbaar onderwijs komt van onroerendgoedbelastingen. Dit heeft ertoe geleid dat velen klagen dat ze moeten blijven betalen voor een onderwijssysteem waarvan de kwaliteit is afgenomen en waarvan ze de ideologie niet delen.
Hogescholen, universiteiten
In tegenstelling tot onze openbare basisscholen en middelbare scholen, zijn Amerikaanse hogescholen en universiteiten nog steeds de afgunst van de wereld. Studenten van over de hele wereld kiezen ervoor om naar onze hogescholen en universiteiten te gaan, omdat we nog steeds een van de beste ter wereld hebben. Ook ouders in Amerika kunnen hun kinderen naar een universiteit van hun keuze sturen en hoeven geen collegegeld te betalen aan andere scholen. Hun collegegeld gaat alleen naar de school van hun keuze. Ze kunnen een staats- of privéuniversiteit kiezen en ze betalen voor wat ze krijgen. Dit heeft gezorgd voor een gezonde concurrentie op Amerikaanse hogescholen en universiteiten en de kwaliteit blijft daardoor op veel plaatsen hoog. Niemand wordt gedwongen om naar een hogeschool of universiteit te gaan op basis van zijn postcode.
Schoolkeuze
Sommige wetgevers zouden ons basis- en secundair onderwijssysteem willen veranderen om het hogere onderwijsmodel in ons land te weerspiegelen. Dit zou een systeem zijn waarbij ouders hun belastinggeld kunnen besteden aan basisscholen en middelbare scholen van hun eigen keuze. Ouders zouden niet door hun postcode verplicht worden om hun kinderen naar scholen van lage kwaliteit te sturen of naar plaatsen waar dingen worden onderwezen die tegen hun overtuigingen indruisen. In plaats daarvan zouden ze hun belastinggeld naar privéscholen kunnen sluizen als ze daarvoor kiezen. Er zijn verschillende manieren om dit doel te bereiken. Schoolvouchers, belastingaftrek en belastingkredieten zijn methoden die gebruikt kunnen worden om ouders meer vrijheid te geven in het kiezen van geschikt onderwijs voor hun kinderen.
Vakbonden van leraren
Het zal geen verrassing zijn dat lerarenvakbonden, leiders van openbare scholen en veel burgers tegen deze initiatieven zijn. Ze zijn bang dat veel leerlingen weggetrokken zullen worden uit het openbare systeem en ze zien concurrerende belastinggelden als een bedreiging voor hun bestaan. Ze beweren dat de “scheiding van kerk en staat” niet toestaat dat geld naar privéonderwijs gaat. En deze mensen en groepen hebben een krachtige stem. Tot nu toe heeft hun verzet de schoolkeuze op veel plaatsen tegengehouden.
Vouchers
Is het eigenlijk haalbaar om christelijk onderwijs op zijn minst gedeeltelijk te financieren met onroerendgoedbelasting van ouders die ervoor kiezen om hun kinderen te sturen? Er wordt momenteel in bepaalde staten wetgeving overwogen om dat mogelijk te maken. Maar we moeten voorzichtig zijn met de uitkomst. We willen nooit de vrijheid om te onderwijzen wat we willen opofferen voor financiële steun. En op veel plaatsen waar er overheidssteun is, is er op zijn minst enige overheidscontrole over het leerplan.Tot nu toe zijn onze scholen in New Jersey volledig vrij om te onderwijzen wat wij willen.
De toekomst van Christelijk Onderwijs
Christelijk onderwijs is van vitaal belang voor de toekomst van ons land. In zekere zin is ons land afhankelijk van het voortbestaan van Christelijke scholen. Zij zijn een baken van moraliteit dat nog steeds studenten vormt die binnenkort de waarden in de volwassen samenleving zullen vormen. We hebben de erosie van de waarden al gezien die voortkwam uit het feit dat zoveel studenten les kregen op niet-bijbelse scholen. We moeten scholen promoten waar ouders, en niet bureaucraten, de controle hebben over het lot van hun kinderen.
De Heer heeft ons onze christelijke school gegeven. Moge de Heer blijven voorzien in de onbekende toekomst. Veel dingen zijn noodzakelijk in het leven. Martha had het druk met veel dienen. Maar één ding is nodig en Maria had dat grotere deel gekozen. Moge de Heer toestaan dat ons leven hetzelfde verlangen weerspiegelt. Als we op een veilige manier financiële verlichting kunnen realiseren, zou dat goed zijn. Maar als we apart moeten blijven betalen voor christelijk onderwijs om te kunnen bestaan, dan zij dat zo. Het tijdelijke en eeuwige welzijn van onze kinderen is meer waard dan welke financiële voorspoed dan ook. Moge de Heer onze inspanningen zegenen tot Zijn eer en glorie.
John Van Der Brink, directeur van de Netherlands Reformed Christian school in Pompton Plains (New Jersey) en lid van de Board of Directors Christian Council International (CCI)